1زمینه و هدف: بیماری­های دمیلینه­ کننده از اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی مرکزی هستند. هدف از مطالعه حاضر تأثیر عصاره آبی-الکلی زعفران بر تخریب سد خونی-مغزی، توزیع پروتئین اسید فیبریلاری گلیال و فاکتور رونویسی الیگودندروسیت 2 در سلولهای الیگودندروسیت و آستروسیت و تعداد سلول­های مذکور است. روش ­ها: از 40 موش صحرایی ماده بالغ نژاد اسپراگ داولی در چهار گروه شم، کنترل درمان، درمان زعفران، درمان اینفلکسیمب استفاده شد. دمیلیناسیون با تزریق اتیدیوم بروماید 0/01 درصد در شکنج دندانه دار القا شد. توزیع پروتئین اسید فیبریلاری گلیال و فاکتور رونویسی الیگودندروسیت 2 سلول­های اولیگودندروسیت و آستروسیت توسط ایمونوهیستوشیمی شناسایی و توسط نرم افزار آنالیزور تصویری بررسی شد. وسعت دمیلیناسیون توسط رنگ­آمیزی لوکسول فست بلو مشخص و با برنامه تصویر-j مورد ارزیابی قرار گرفت. وسعت تخریب سد خونی-مغزی توسط تکنیک الایزا و اندازه گیری میزان خروج اوانس بلو از رگ مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ ها: تخریب در سد خونی-مغزی به طور معنی داری (0/05

مقاله پژوهشیمقدمه: عوامل محیطی فراوانی در مرگ سلول های الیگودندروسیتی، تخریب بافت میلین و ایجاد اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی دخالت دارند. نقش محافظت کنندگی لیتیوم کلرید به عنوان نوعی مهارکننده (Glycogen synthase kinase 3β) GSK3-β در برخی از بیماری های عصبی به اثبات رسیده است. در مطالعه ی حاضر اثرات این ترکیب در پیشگیری از مرگ سلول های الیگودندروسیتی در مغز موش مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: در مطالعه ی حاضر، 40 عدد موش سوری ماده ی نژاد  C57BL/6با وزن 25-20 گرم به صورت تصادفی در چهار گروه شاهد، شم، کاپریزون و لیتیوم کلراید/کاپریزون تقسیم شدند. ترکیب لیتیوم کلراید روزانه بصورت داخل صفاقی استفاده شد. در پایان مطالعه، به منظور بررسی نتایج حاصله، از ایمونوهیستوشیمی و ریل تایم استفاده شد.یافته ها: نتایج رنگ آمیزی های ایمونوهیستوشیمی نشان داد که درصد سلول های بیان کننده ی مارکر (Oligodendrocyte transcription factor) Olig2 و (Myelin oligodendrocyte glycoprotein) Mog در گروه دریافت کننده ی لیتیوم، نسبت به گروه هایی که کاپریزون دریافت کرده بودند به شکل معنی داری افزایش پیدا کرده است (0/05 > P). علاوه بر این، نتایج Real Time-PCR نشان داد که استفاده از لیتیوم می تواند بیان ژن های ویژه ی سلول های الیگودندروسیتی را افزایش دهد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کلرید لیتیوم، توانایی پیشگیری از مرگ سلول های الیگودندروسیتی را دارد و لذا استفاده از این ترکیب احتمالاً راهکار مناسبی برای پیشگیری از ابتلا و کاهش پیشرفت بیماری های تخریب کننده ی بافت عصبی مرکزی می باشد.

مقاله پژوهشیمقدمه: یکی از مکانیسم های مهم در ﺗﺨﺮﯾﺐ پیشروﻧﺪه ی ﻣﯿﻠﯿﻦ و ایجاد ﻧﺎﺗﻮانیﻫﺎی عصبی آپوپتوز ﺳﻠﻮلﻫﺎی الیگودندروسیتی است. مرگ سلول های الیگودندروسیتی معمولاً به دلیل التهابات موضعی و اثرات سمی بعضی از عوامل محیطی ایجاد می شود. والپروئیک اسید بدلیل داشتن اثرات متنوع آنتی اکسیدانی، ضد آپوپتوزی، ضد التهابی و محافظت کنندگی عصبی، قادر است باعث افزایش بقا و تمایز سلولی شود. در مطالعه ی حاضر اثرات این ترکیب در پیشگیری از مرگ سلول های الیگودندروسیتی در جسم پینه ای مغز موش مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: در این مطالعه، تعداد 40 عدد موش سوری بصورت تصادفی در چهار گروه شاهد، شم، کاپریزون و والپروئیک اسید /کاپریزون تقسیم شدند. به منظور مرگ سلول های الیگودندروسیتی از ترکیب کاپریزون 2/0 درصد استفاده شد. بعلاوه ترکیب والپروئیک اسید بصورت داخل صفاقی، روزانه و با دوز  mg/kg300 و به مدت سه هفته استفاده شد. به منظور بررسی مارکرهای ویژه سلول های الیگودندروسیتی، از روش های ایمونوهیستوشیمی و ریل تایم استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که درصد سلول های بیان کننده ی مارکر (Oligodendrocyte transcription factor) Olig2 و (Myelin oligodendrocyte glycoprotein) Mog در گروه دریافت کننده ی والپروئیک اسید، نسبت به گروه های دریافت کننده ی کاپریزون به شکل معنی داری افزایش پیدا کرده است (0/05 > P). همچنین، افزایش بیان ژن های ویژه ی سلول های الیگودندروسیتی در روش Real Time-PCR گزارش شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که والپروئیک اسید، توانایی پیشگیری از مرگ سلول های الیگودندروسیتی را دارد و لذا استفاده از این ترکیب می تواند راهکاری مناسب، برای پیشگیری از تخریب میلین در بافت عصبی باشد.

آغاز گلدهی فاکتور مهمی است که عملکرد گیاه را تحت تأثیر قرار می دهد. عوامل محیطی تأثیر معنی داری بر مرحله گلدهی می گذارند. آنالیز بیوانفورماتیک فاکتور رونویسی MADS-box که به عنوان اجزای مهم در تشکیل گلدهی انجام گرفت. برکپودیوم گیاه مدل جدیدی است که برای درک بهتر مکانیسم های ژنتیکی، سلولی و بیولوژی مولکولی گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه 43 توالی ژن های MADS-box برکپودیوم با استفاده از روابط فیلوژنی، موتیف های محافظت شده، نقشه کروموزومی، آنالیز جایگاه اتصال فاکتور رونویسی و ترکیبات آمینواسیدهای آنالیز شدند. هدف از این مطالعه شناخت بهتر مکانیسم های مولکولی مرتبط با گلدهی می باشد. در این مطالعه، نتایج نشان داد که ژن هایMADS-box بر روی تمامی کروموزوم های برکپودیوم پراکنده هستند، درحالی که کلاسترهای ژنی بر روی تمامی کروموزم ها به جز کروموزم شماره پنج قرار داشتند. آنالیز ترکیبات آمینواسیدی نشان داد که لوسین، سرین و گلوتامات بالاترین مقدار و پایین ترین میزان مربوط به تریپتوفان بود که باعث القای گلدهی می شود. براساس آنالیز فیلوژنی ژن ها به 4 گروه تقسیم بندی شدند. تست تاجیما وجود انتخاب متعادل را در توالی MADS-box پیش بینی می کند و درنتیجه، پلی مورفیسم در توالی ها حفظ می شود. در نتیجه می توان گفت که تنوع کل در ژن های MADS-box بالا بوده است. در مجموع، نتایج ما اطلاعات مفیدی برای بررسی ژن های درگیر در پاسخ به گلدهی فراهم نموده و شناخت مکانیسم مولکولی و روابط بین ژنی در مسیر گلدهی را تسهیل ساخته است.

فاکتورهای رونویسی MYB نقش های ساختاری و عملکردی متنوعی را در طیف وسیعی از گیاهان بر عهده دارند. برای مثال، مسیر سنتز آنتوسیانین که یک متابولیت ثانویه بوده و مسئول رنگدهی در بافت های مختلف می باشد توسط فاکتورهای مذکور کنترل می شوند. در این مطالعه، با استفاده از ژنهای همولوگ در گونه های نزدیک به توت (Morus Alba)، قطعه ای از یک ژن جدید متعلق به خانواده فاکتورهای رونویسی MYB از این گیاه جداسازی شد. ابتدا توالی پروتئینی 14 ژن مختلف تنظیم کننده آنتوسیانین از گونه های (ترجیحا) نزدیک به خانواده توت (Moraceae) انتخاب و هم ردیف شدند و سپس ناحیه دارای بیشترین مشابهت انتخاب شد. در مرحله بعد توالی cDNA این ژنها مورد همردیفی قرار گرفت و منطقه ای که بیشترین تشابه را داشت انتخاب گردید. با توجه به پلی مورفیسم موجود در این ناحیه آغازگرهای دجنریت طراحی گردید و این ناحیه از ژن از میوه توت جداسازی شد. محصول تکثیر شده در پلاسمید کلون و تعیین توالی شد که نتایج تعیین توالی نشان داد طول ناحیه جداسازی شده از ژن 140 جفت باز است و در دمین متصل شونده به DNA (دمین Myb) و اختصاصا« در موتیف های R1 و R2 فاکتور رونویسی قرار دارد. ارزیابی توالی تعیین شده توسط نرم افزارBLAST نشان داد این توالی با داده های موجود در بانک ژن همپوشانی و تشابه قابل توجهی دارد. تمامی ژنهای مشابه از خانواده فاکتور رونویسی MYB بودند که اغلب آنها در کنترل سنتز آنتوسیانین نقش دارند. بنابراین به نظر می-رسد ژن مورد مطالعه، مطابق انتظار از خانواده MYB بوده که در مسیر ساخت آنتوسیانین دخالت دارد.

فاکتور رونویسی LEC2 یکی از فاکتورهای رونویسی است که با اتصال به توالی پیشبرهای بذری سبب بیان ژن های پایین دستی می شود. استفاده از این فاکتور رونویسی در کنار روش آگرواینفیلتریشن می تواند زمان ارزیابی پیشبرهای بذری را با توجه به حذف زمان طولانی مدت انتقال دائم تا بذردهی کاهش دهد. در این تحقیق اختصاصی بودن بیان بذری ژن تحت کنترل پیشبر FAD2-1 پس از جداسازی از گیاه گلرنگ با استفاده از آنالیز بیان ژن GUS در برگهای توتون مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج توالی یابی پیشبر FAD2-1 نشان داد که این قطعه جدا شده از بالادست ژن FAD2-1 حاوی عناصر اساسی برای بیان اختصاصی در بذر است. جهت ارزیابی سریع اختصاصی بودن بیان بذری در پیشبر ژن FAD2-1 دو کاست ژنی طراحی گردید: کاست ژنی اول pFAD2-GUS (ژن GUS و پیشبر ژن (FAD2-1 و کاست ژنی دوم pBI-LEC2 (ژن LEC2 و پیشبر 35S). کاست های ژنی به صورت جداگانه در وکتور pBI121 کلون شده و در نهایت به سویه EHA105 آگروباکتریوم منتقل شدند. به منظور بررسی سریع عملکرد این پیشبر، آگروباکتریوم های حاوی دو سازه بصورت جداگانه آماده و کشت شده و پس از تنظیم غلظت هر دو کشت بر روی OD600=0. 6 به نسبت مساوی با هم مخلوط و به برگهای توتون تزریق شد. با آبی شدن برگهای تزریق شده با سازه یک+سازه دو و عدم مشاهده رنگ در برگهای تزریق شده با سازه یک یا سازه دو اختصاصی بودن بیان بذری این پیشبر تایید شد. نتایج نشان داد که فاکتور رونویسی LEC2 با شناسایی توالی های خاص در بالادست ژنهای بذری سبب بیان ژنهای پایین دستی می شود. از اینرو این تحقیق پیشنهاد می کند که فاکتور رونویسی LEC2 به همراه روش آگروینفیلتریشن می تواند به عنوان ابزاری کارا و سریع در تایید قطعاتی که بالقوه به عنوان پیشبر بذری جداسازی می شوند، استفاده شود.

هدف: بررسی اثر لیپوکالین 2 بر بیان آنزیم هم اکسیژنازI  وII  و فاکتور رونویسیNF-κB .مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا با استفاده از پلاسمید  PcDNA3-1و از طریق مهندسی ژنتیک، رده های سلولی پایدار مولد لیپوکالین 2 ایجاد شد (HEK293-V-Lcn2 و CHO-V-Lcn2). سلول های  CHOو HEK293 فاقد ژن لیپوکالین 2 هستند بنابراین پس از انجام ترانسفکشن با بررسی بیان ژن لیپوکالین 2 ورود ژن به درون این سلول ها تایید شد.آن گاه پس از استخراج RNA از سلول های حاوی ژن لیپوکالین نوترکیب از نمونه های RNA استخراج شده،cDNA  ساخته شده و بیان هم اکسیژناز I، II و(Nuclear factor kappa B) NF-kB  توسط روش های وسترن بلات و RT-PCR  بررسی شد.در مرحله بعد بیان لیپوکالین 2 توسط SiRNA در رده سلولی A549 کاهش یافت و تاثیر خاموش سازی ژن لیپوکالین 2 بر بیان آنزیم هم اکسیژناز I،II  و NF-κB با روش RT-PCR مطالعه شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمونPCR  و وسترن بلات بیانگر افزایش بیان آنزیم هم اکسیژناز I و فاکتور NF-κB در سلول های حاوی وکتور بیان کننده لیپوکالین 2 در مقایسه با سلول های کنترل است. همچنین خاموش سازی ژن لیپوکالین 2 توسط SiRNA منجر به کاهش بیان هم اکسیژناز  Iو NF-kB در رده سلولیA549  شد.نتیجه گیری: مشاهدات فوق نشان داد که لیپوکالین 2 باعث افزایش بیان آنزیم هم اکسیژنازI  می شود و با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، احتمال می رود که لیپوکالین 2 بتواند با فعال کردن هم اکسیژنازI  از طریق مسیر NF-kB، با استرس اکسیداتیو مقابله کرده و سبب تعدیل التهابات سلولی ناشی از (Reactive oxygen species) ROS شود.

مقاله پژوهشی مقدمه: هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط میزان بیان فاکتور مهم رونویسی POU5F1 در سلول های بنیادی اسپرماتوگونی با سن و ارائه ی الگوهای بیانی این فاکتور در لوله ی اسپرم ساز موش می باشد. روش ها: در مطالعه ی حاضر پس از استخراج بیضه ی موش های نوزاد دو هفته ای و بالغ 16 هفته ای که از مؤسسه ی پاستور ایران خریداری شد، سلول های بنیادی اسپرماتوگونی جدا سازی گردید؛ پس از کشت سلول ها در محیط کشت StemPro-34 medium حاوی فاکتورهای رشد اختصاصی کشت داده شدند. همینطور بافت برش داده شده پس از انجام مراحل فیکس کردن و آماده سازی، با آنتی بادی های اولیه و ثانویه انکوبه شدند و بررسی ایمنوهیستوشیمیایی با میکروسکوپ کونفوکال انجام گردید. همچنین آنالیز real-time PCR برای بررسی کمی میزان بیان فاکتور رونویسی POU5F1 استفاده شد. یافته ها: در حالی که در آنالیز ایمنوهیستوشیمیایی، بیان بالای فاکتور رونویسی  POU5F1در بیضه ی نوزاد مشاهده شد، تعداد سلول های POU5F1 مثبت در لوله های اسپرم ساز بیضه ی بالغ بیشتر از نوزاد بود. همینطور تجزیه و تحلیل real-time PCR نشان داد که میزان بیان ژن POU5F1 در SSC های نوزاد به طور معنی داری (0/05 P <) بالاتر از SSCهای 16 هفته ای بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل می تواند پایه ابعاد جدیدی در ارتباط فاکتورهای اپی ژنتیکی با قدرت تمایزی سلول های بنیادی را آشکار سازد که باید در پژوهش های تمایز آزمایشگاهی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی به سلول های اسپرم مورد توجه قرار گیرد.

1آفتابگردان دانه ­ روغنی (Helianthus annuus L.) به ­طور گسترده در سراسر جهان کشت می­شود. شوری خاک بر بسیاری از صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان تاثیر منفی می­گذارد. ژن های MYB  بخشی از یک خانواده ژنی بزرگ از فاکتورهای رونویسی هستند که پروتئین های هسته ای را رمزگذاری می­کنند و در مقاومت به شوری دخالت دارند. آفتابگردان روغنیِ متحمل به تنشِ شوری (AS5305)، در محیط کنترل شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تکرار زیستی در شرایط نرمال و تنش شوری کشت شد. تنش شوری  هشت دسی زیمنس بر متر در مرحله هشت برگی از منبع NaCl اعمال گردید. حدود 24 ساعت پس از اعمال تنش شوری نمونه­ برداری از برگ­ها انجام گرفت. ژن MYB44، به ­عنوان یکی از ژن­های دخیل در مقاومت به تنش شوری، در ناقل­های بیانی p35s-N و p35s-G همسانه­ سازی شده و تجزیه بیوانفورماتیکی بر روی آن انجام گرفت. تجزیه و تحلیل توالی MYB44 کلون شده به ترتیب بیش از 95% و 98% شباهت DNA  و پروتئین را بین ژن کلون شده با توالی MYB44 در NCBI نشان داد که نشان دهنده حفظ شدگی توالی بالای این ژن در بین ژنوتیپ های مختلف آفتابگردان است. به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر بالقوه راه را برای به ­نژادی مولکولی آفتابگردان برای مقاومت به شوری هموار می­نماید.